W cyklu Recenzje Mówione zapraszamy na rozmowę w wydawcą, Józefem Ruszarem, o zbiorze poezji Jana Polkowskiego Gdy Bóg się waha 25 stycznia o godz. 17.

Polkowski Jan — poeta. Urodził się w 1953
w Bierutowie k. Oleśnicy na Dolnym Śląsku.
Studiował filologię polską na Uniw. Jagiellońskim.
Debiutował w wydawanym poza cenzurą
czołowym piśmie literackim „Zapis” w 1978.
W licznych tomikach drugiego obiegu nawiązywał
do znanej z twórczości Cz. Miłosza
poetyki wzniosłości, a w mniejszym stopniu do
motywów trudności w oddychaniu lub żywiołów,
znanych z tomów S. Barańczaka i A.
Zagajewskiego – głównych przedstawicieli pokolenia
’68 (To nie jest poezja – 1980, Oddychaj
głęboko – 1981, Ogień – 1982, Drzewa – 1987).
Wydarzeniem, znakomicie przyjętym przez opiniotwórczą
krytykę literacką (np. J. Błoński)
były wydane przez krakowską oficynę „Znak”
Elegie z Tymowskich Gór i inne wiersze (1987,
drugie wyd. 2008). Poeta przez ponad dwadzieścia
lat nie publikował, pracując w samorządzie
Krakowa, zajmując się również praktycznie komunikacją
społeczną (m.in. był właścicielem agencji
PR, rzecznikiem prasowym, pełnomocnikiem
zarządu ds. kontaktów z twórcami, menedżerem
i doradcą w tak różnych instytucjach, jak Mennica
Polska, TVP, Komitet Integracji Europejskiej),
został sekretarzem generalnym Krajowej Izby
Producentów Filmowych. W końcu pierwszej
dekady XXI w. znów zaczął pisać poezję, zdecydowanie
bardziej niezależną od języka poetyckiego
poprzedników. Wysoki poziom intelektualny,
który cechował twórczość P. już w pierwszym jej
okresie, wzbogacił się o przekonujące świadectwo
indywidualnego doświadczenia. Nasycony konotacjami
kulturowymi pejzaż (np. Krakowa), osoba,
zdarzenie uzyskują rangę wyrazistej, trwałej
niepowtarzalności bez względu na status ontycz-
ny lub okoliczności społeczne. Cantus (2009),
Cień (2010) i arcydzieło liryki roli, Głosy (2012), Gorzka godzina (2015)
– to książki poetyckie drugiego okresu twórczości
P. W 2013 wydał swoją pierwszą powieść Ślady
krwi. Obszerny tom ukazuje w konwencji zbliżonej
do prozy sensacyjnej poważny i uniwersalny
problem określenia przez jednostkę własnej tożsamości.
Główny bohater próbuje odpowiedzieć na
pytanie, czy i w jakim stopniu jego biografia jest
zdeterminowana przez losy jego rodziców.
D.H.
Lit.(wybór): E. Adamiak, Zapomniany depozyt. Inaczej o wierszu
[M. Świetlickiego] „Dla Jana Polkowskiego”, „Teksty Drugie”
2007, nr 3; P. Mackiewicz, Nic i Nic, „Nowe Książki”
2008, nr 7; W. Kudyba, Popiół i obietnica, „Topos” 2009,
nr 6; K. Koehler, Cantus Jana Polkowskiego, „Arcana”
2010, nr 1; I. Piber, Sięgając do źródeł w poszukiwaniu siebie,
„Fraza” 2010, nr 1; W. Kaliszewski, Sceny z pamięci,
„Wyspa” 2010, nr 2; Z. Zarębianka, Przebudzenie jako odkrycie
pulsu wewnętrznej ciemności, „Topos” 2010, nr 5.